طراحی وب سایت آیا می شود از رقص در رسانه حرف زد؟! - کوهپایه
سفارش تبلیغ
صبا ویژن
صفحه اصلی
پیام‌رسان
درباره‌ما
[ و او را از ایمان پرسیدند ، فرمود : ] ایمان بر چهار پایه استوار است ، بر شکیبایى ، و یقین و داد و جهاد . و شکیبایى را چهار شاخه است : آرزومند بودن ، و ترسیدن ، و پارسایى و چشم امید داشتن . پس آن که مشتاق بهشت بود ، شهوتها را از دل زدود ، و آن که از دوزخ ترسید ، از آنچه حرام است دورى گزید ، و آن که ناخواهان دنیا بود ، مصیبتها بر وى آسان نمود ، و آن که مرگ را چشم داشت ، در کارهاى نیک پاى پیش گذاشت . و یقین بر چهار شعبه است : بر بینایى زیرکانه ، و دریافت عالمانه و پند گرفتن از گذشت زمان و رفتن به روش پیشینیان . پس آن که زیرکانه دید حکمت بر وى آشکار گردید ، و آن را که حکمت آشکار گردید عبرت آموخت ، و آن که عبرت آموخت چنان است که با پیشینیان زندگى را در نوردید . و عدل بر چهار شعبه است : بر فهمى ژرف نگرنده ، و دانشى پى به حقیقت برنده ، و نیکو داورى فرمودن ، و در بردبارى استوار بودن . پس آن که فهمید به ژرفاى دانش رسید و آنکه به ژرفاى دانش رسید از آبشخور شریعت سیراب گردید ، و آن که بردبار بود ، تقصیر نکرد و میان مردم با نیکنامى زندگى نمود . و جهاد بر چهار شعبه است : به کار نیک وادار نمودن ، و از کار زشت منع فرمودن . و پایدارى در پیکار با دشمنان ، و دشمنى با فاسقان . پس آن که به کار نیک واداشت ، پشت مؤمنان را استوار داشت ، و آن که از کار زشت منع فرمود بینى منافقان را به خاک سود ، و آن که در پیکار با دشمنان پایدار بود ، حقى را که بر گردن دارد ادا نمود ، و آن که با فاسقان دشمن بود و براى خدا به خشم آید ، خدا به خاطر او خشم آورد و روز رستاخیز وى را خشنود نماید . و کفر بر چهار ستون پایدار است : پى وهم رفتن و خصومت کردن و از راه حق به دیگر سو گردیدن و دشمنى ورزیدن . پس آن که پى وهم گرفت به حق بازنگشت ، و آن که از نادانى فراوان ، خصومت ورزید ، از دیدن حق کور گشت ، و آن که از راه حق به دیگر سو شد ، نیکویى را زشت و زشتى را نیکویى دید و مست گمراهى گردید ، و آن که دشمنى ورزید راهها برایش دشوار شد و کارش سخت و برون شو کار ناپایدار . و شک بر چهار شعبه است : در گفتار جدال نمودن و ترسیدن و دو دل بودن ، و تسلیم حادثه‏هاى روزگار گردیدن . پس آن که جدال را عادت خود کرد ، خویش را از تاریکى شبهت برون نیاورد ، و آن که از هر چیز که پیش رویش آمد ترسید ، پیوسته واپس خزید ، و آن که دو دل بود پى شیطان او را بسود ، و آن که به تباهى دنیا و آخرت گردن نهاد هر دو جهانش را به باد داد . [ و پس از این سخن گفتارى بود که از بیم درازى و برون شدن از روش کارى که در این کتاب مقصود است نیاوردیم . ] [نهج البلاغه]

آیا می شود از رقص در رسانه حرف زد؟!

ارسال‌کننده : محمد رضا آتشین صدف در : 92/12/14 10:23 عصر

 

امروز بحثی داشتم که برای رسانه‌ای ضبط می‌شد. موضوع کلی بحث این بود که چگونه شادتر باشیم؟ یکی از راه‌های که هست و من مطرح کردم تقلید از رفتارهای آدم‌های شاد بود یا به بیانی دیگر تقلید از رفتار آدم‌ها وقتی شاد هستند. و در این باره چند مورد را گفتم از جمله لبخند زدن، بلندتر حرف زدن و پرانرژی راه رفتن و زیر لب یا بلندتر چیزی را زمزمه کردن حالا چه قرآن باشد، یا مداحی یا آواز و... تا رسیدیم به رقص.


گفتم نمی‌دونم این را که می‌خواهم بگویم می‌تونین پخش کنید یا نه؟ یا نمی دونم بعد از گفتن این درباره‌ی من چه فکر می کنید ولی من به نظرم گفتنش لازمه.


یکی از رفتارهای آدم‌ها وقت شادی رقصیدنه که بیشتر مراجع فعلی هم گفتن با شرایطی مثل فلان و فلان حلاله حتی بعضی رقص شوهر برای همسر یا رقصیدن شخص در تنهایی یا رقص در مجلس زنانه را حلال می دونن. بالاخره خدا حلال کرده چرا ما حرام کنیم؟ خدا که از ما به این چیزا حساس‌تره و مراجع هم که دین رو بهتر و بیشتر از ما می‌شناسن. بله الان بیشتر رقص‌ها حرامه ولی این نباید باعث بشه که ما حلالش را هم نفی کنیم...

 

همه‌اش ضبط شد حدود 3 دقیقه ولی خب آخرش گفتن که ما نمی‌تونیم پخش کنیم به جاش ورزش را بگید و گفتیم.

 

با خودم گفتم: رقص حرام از رسانه پخش می‌شود ولی حکم شرعی رقص حلال را نمی‌شود پخش کرد؟!

 

بخش دوم این یادداشت




کلمات کلیدی : حکم شرعی، رقص، رسانه، مراجع تقلید